Je herkent in je dochter de kenmerken van HSP oftewel hooggevoeligheid. Er vallen wat puzzelstukjes op hun plaats maar wat nu?

Ben jij een ouder van een hooggevoelige tiener?

Ik heb een Facebookgroep speciaal aangemaakt voor ouders van hooggevoelige tieners die niet altijd even goed weten hoe ze met hun HSP tiener om moeten gaan. Iedere tiener lijkt wel zijn of haar eigen gebruiksaanwijzing te hebben maar niemand heeft het boekje gezien. In deze groep geef ik je tips en handvatten, je kunt mij vragen stellen over dingen waar je tegenaan loopt met jouw hooggevoelige tiener en je kunt contact leggen met andere ouders van hooggevoelige tieners.

direct lid worden

Gezien in JM ouders

Gezien in de paravisie

Herken je dit bij je dochter?

  • Elke dag zie je dat ze uitgeblust uit school komt, alles kost haar veel energie en het lijkt haar ook wel meer energie te kosten dan haar leeftijdsgenootjes.
  • De spanning in huis is vaak om te snijden, je wilt het graag anders hebben en snakt naar een harmonieuze en ongedwongen sfeer. Maar je dochter is zo lichtgeraakt dat je simpelweg niet weet hoe? Is dit normaal pubergedrag of heeft dit met haar hooggevoeligheid te maken?
  • Nu je weet dat je dochter HSP / hooggevoelig is wil je haar hier graag mee helpen. Je weet alleen niet hoe je dit het beste kunt doen. Je ziet dat je dochter eigenlijk constant op haar tenen loopt. Je ziet geregeld een stressvolle houding en haar emoties lopen regelmatig hoog op.
  • Het leven van je dochter lijkt steeds zwaarder en zwaarder te worden en haar levensgeluk lijkt ergens diep weggestopt te zijn. Ze was ooit een heel blij kind maar het is net alsof het haar niet meer lukt alle ballen in de lucht te houden nu ze op de middelbare school zit.

Hoelang wil jij je dochter nog zien worstelen? Hoelang redt ze het nog? Als ouder gun jij je dochter een stralende en onbevreesde jeugd maar daar lijkt het nu niet echt op. Als HSP’er weet ik hoe het is om vast te lopen als tiener. En daarom wil ik jouw dochter dat graag besparen. Lees mijn verhaal op mijn Over Mij pagina.

Meer over mij

Reviews

Succesverhalen

Dank je wel voor de tijd die je voor mij hebt genomen. Mensen zoals jij die zich zomaar belangeloos inzetten voor anderen. Je komt het niet snel meer tegen. Dank je wel voor je luisterend oor, om niet zomaar te oordelen. Dank je wel voor de vele tips, ik ga ze zeker gebruiken. Dank je wel voor de persoon die je bent. Top!

– Marijke –

Veerle is een lieve, rustige, warme en begripvolle persoonlijkheid. Onze 16-jarige dochter kwam bij Veerle voor ondersteuning en begeleiding bij haar overbelastingsklachten. Veerle luisterde goed en aandachtige naar mijn dochter tijdens de gesprekken die werden gevoerd. De handvatten en meditatieve oefeningen die Veerle bood, waren zeer bruikbaar.

– Saskia –

Veerle is echt een top vrouw en heeft mij ontzettend geholpen om beter met mijn hooggevoeligheid om te gaan. Zeker een aanrader! Ze gaf me een goed gevoel, luistert oor en een helpende hand.

– Quinty, 18 jaar –

Veerle is een erg wijs en medelevend mens. Erg fijn om coaching van haar te volgen ze heeft het geduld en een bepaalde aanstekelijke rust waardoor je je na iedere sessie een stuk beter voelt. Coaching onder haar is een verhelderende ervaring.

– Patricia, 18 jaar –

Veerle is een lieve en geduldige coach. Ze heeft begrip en een groot inlevingsvermogen. Veerle heeft mij door een moeilijke periode heen geholpen. Ze heeft mij handvatten gegeven over de manier waarop ik met mijn hooggevoeligheid en zesde zintuig kan omgaan. Ook kan ik deze nu inzetten om anderen te helpen. Ik ben blij dat ik rust heb gevonden in mijn leven en hoofd. Ik ben Veerle erg dankbaar.

– Anoniem –

Toen ik mijn traject begon, had ik één vraag. Nu een paar maanden later
heb ik meer gekregen dan ik had kunnen dromen. Ze weet altijd precies
wat ze moet zeggen om mij te helpen. Na de sessies was ik altijd
ontzettend rustig, nu heb ik het gevoel dat ik dat zelf kan vasthouden.
Zij heeft mij dat vertrouwen gegeven. Ik kan nu beter overweg met mijn
hooggevoeligheid en de rest, die gevolg zijn van tot rust komen en mijn
gevoel vertrouwen. Ik voel mij nu in balans en ik heb mijn innerlijke
licht en kracht gevonden. Ik gun iedereen die het nodig heeft haar licht
om jouw verder te helpen op jouw reis.

– Annika 16 jaar-

Tips & Inspiratie

Mijn laatste blogs

Ik heb gefaald

Ik heb gefaald

okt 21, 2021 | | 0 reacties

Van de week had ik een tiener bij mij in de praktijk. Zij was onwijs verdrietig omdat ze vertelde dat ze had gefaald. Ze moest van 5 VWO naar 5 havo. En dat papiertje heeft ze met vlag en wimpel gehaald. Maar toch, was er ergens dat stemmetje dat zei: ‘Ik heb...

Lees meer

Social Media

Volg mij op Facebook

Comments Box SVG iconsUsed for the like, share, comment, and reaction icons
🍁~Ik heb gefaald~🍁 Van de week had ik een tiener bij mij in de praktijk. Zij was onwijs verdrietig omdat ze vertelde dat ze had gefaald. Ze moest van 5 VWO naar 5 havo. En dat papiertje heeft ze met vlag en wimpel gehaald. Maar toch, was er ergens dat stemmetje dat zei: ‘Ik heb gefaald’.😪 Eerlijk, ik herken het! Toen ik op de middelbare school zat en in een basis/kader klas zat van mijn eerste middelbare school, omdat ik als advies praktijkschool had gekregen. Dacht ik geregeld ook dat ik niet goed genoeg was, dat ik heb gefaald, dat ik niet slim genoeg ben om echt te gaan studeren. En toch heb ik het allemaal gehaald en is het allemaal goed gekomen. Het maakt in de intentie niet uit, hoe slim je bent of wat voor niveau je hebt. Het gaat erom luister jij naar dat stemmetje in je hoofd?🧠 Perfectionistisch gedrag Perfectionisme, is een eigenschap wat typisch hoort bij het hoogsensitief zijn. We willen alles goed doen, en stellen vaak ook interne doelen die we maar al te graag willen halen. Dit herken ik! Inmiddels, heb ik goed geleerd om met mijn perfectionisme om te gaan. En dat leer ik tieners ook in de praktijk. Het hoeft niet altijd perfect, simpel weg we maken fouten als mens zijnde. Alleen jij hebt wel een keuze of je luistert naar dat stemmetje in je hoofd. Want je hebt niet gefaald als je een stapje terug doet. Vaak hebben wij maar een doel voor ogen, wat betekend dat wij die weg in een rechte lijn bewandelen. Maar soms worden we uitgenodigd om een andere weg te bewandelen, wat wellicht ons eerder bij dat doel brengt. Deze uitspraak hou ik me constant voor ogen: ‘Er zijn meerdere wegen naar Rome’. En dat is echt zo, en dat leer ik tieners ook in de praktijk. We mogen meer lief zijn tegen onszelf, als we een stap terug doen. Geregeld zie ik, dat de tieners zo’n hard oordeel over hun zelf klaar hebben en niet alleen de tieners maar ook wij als mens zijnde. En daarnaast maken we ons vaak gek met de vragen: ‘Wat als…?’. En eerlijk, die zouden we nooit kunnen beantwoorden. Wij deden op dat moment het beste, met de informatie die jij op dat moment tot je beschikking had. Waarom zou jij dan over jezelf op dat moment veroordelen? Achteraf is het altijd makkelijk praten, hoe je de situatie anders kan benaderen. Maar dat is niet meer relevant. Tuurlijk, je kan terugkijken naar een situatie en van de fouten leren. Zodat je het de volgende keer anders kan doen. Want de enige manier om te leren is, ja je raad het al… Fouten maken. 😉 Je hebt nooit gefaald, als jij weet dat je het juiste hebt gedaan, met de informatie die je op dat moment had. Dat is het enige wat telt. Oordelen van andere mensen zijn snel gemaakt. Ik betrap me er zelf ook geregeld op. Maar je hoeft aan niemand verantwoording af te leggen. Behalve aan jezelf. En ja, dat stemmetje blijft door kwetteren, maar daarin heb je een keuze om ernaar te luisteren of het te laten praten, het er laten zijn en weer verder gaan zonder te piekeren. Luister jij naar dat stemmetje? Of laat je die alleen praten?🤔
🌱 Waarom luisteren we niet altijd naar ons onderbuikgevoel? 🌱 Hoogsensitieve mensen hebben een goede intuïtie. Zij staan in verbinding met hun gevoel. Ik zie dit ook in de praktijk bij tieners. Maar vaak weten tieners niet, wat het verschil is tussen wat je gevoel zegt en wat je hoofd zegt? En eerlijk, heel lang wist ik het ook niet.😉   We kennen het allemaal. Je beland in een situatie waarvan je ergens een gevoel voelt opborrelen, dit klopt niet. Je wuift het gevoel weg, omdat het wel niets zal zijn. En de stem in je hoofd zegt, dat het waarschijnlijk niks is. En toch kom je er later achter, had ik maar naar mijn gevoel geluisterd? Vele mensen noemen dit ook het onderbuikstemmetje. Maar waarom luisteren we er niet naar?🤔 Ik zie dat ook vaan bij tieners in de praktijk. Dat ze zeggen dat ze zich niet moeten aanstellen, en gewoon maar door moeten gaan. Zonder daadwerkelijk naar hun intuïtie te moeten luisteren. En ik vraag me af waarom? Vele noemen je intuïtie, je ziel, je onderbuikgevoel, je kompas.✨   Feitelijk betekent je intuïtie: het vermogen een oordeel te vormen zonder bewust redeneren. Ook wel een eerste impuls genoemd.   Hoe langer je over de eerste impuls gaat nadenken, hoe meer we erbij gaan denken en daardoor er juist niet naar luisteren. Maar hoe weet je nou precies wat je intuïtie je zegt? Bv: Je fietst elke ochtend dezelfde route naar je werk toe, op een maandag ochtend wil je dit gebruikelijke rondje fietsen. Maar je eerste impuls zegt om een omweg te nemen. Je weet niet waarom. Want op dat moment zie je geen gevaar voor je. Je neemt het besluit om dit impuls maar te volgen. Later op je werk hoor je dat er een auto-ongeluk was op de route die jij altijd fietst.  Toeval? Misschien…🍀 Maar ikzelf geloof niet in toeval. Je intuïtie weet haarfijn situatie aan te voelen en wil jou behoeden voor gevaar. Waarom luisteren we er niet meer naar? Dit leer ik de tieners ook in de praktijk. Er is niks zweverigs aan om je intuïtie te volgen! Hoe vaker jij hier naar luistert, hoe meer je dit ontwikkeld en hoe meer jij op deze situaties kan inspelen.   Volg jij je intuïtie?🌠
~ Wij mogen geen emoties voelen, of toch wel? ~   Hoe vaak hoor, ik het wel niet van tieners dat ze de emoties niet mogen voelen. Omdat ze geen reden hebben om de emoties te voelen. Ze hebben een fijne thuissituatie, op school gaat het goed, maar toch knaagt er ergens een gevoel waardoor ze niet gelukkig zijn. Waardoor ze niet lekker in hun vel zitten. In eerste instantie stoppen ze het gevoel weg. Maar later merken ze toch, dat dit niet de oplossing is. En ik hoor het nog geregeld om mij heen van mensen” ‘ach ik moet niet zo zeuren’, ‘Sorry dat ik zo huil, ik vind dit heel vervelend.’ En dit is nog maar het topje van de ijsberg.🏔️ Waarom worden emoties laten zien, als een teken van zwakte geuit? Waarom wordt er negatief gekeken naar emoties? Waarom mogen wij geen emoties voelen? Waarom worden emoties geregeld onderdrukt? Wanneer tieners deze emoties niet tonen, omdat ze graag bij een groep willen horen gaan ze ander gedrag vertonen waardoor ze in de knoop met hun zelf zitten. Om vervolgens een diagnose te krijgen en medicijnen krijgen, omdat ze net ander gedrag vertonen. Ik vraag me soms oprecht af, hoe dit allemaal zo heeft kunnen gebeuren. Hoogsensitieve tieners zijn onwijs gevoelig voor de emoties van zichzelf maar ook van anderen. Waardoor het vaak lastig is, om daarmee om te gaan. Dat is ook echt een van de eerste dingen die ik tieners leer. Emoties mogen gehoord worden, sterker nog het is essentieel van belang om goed te kunnen functioneren.🦚 In het begin kan het overweldigend zijn, maar juist door ze toe te laten, vind het een weg. Een weg naar buiten. Wij mogen een voorbeeld zijn voor deze tieners. Door te vertellen dat emoties er mogen zijn, ze mogen te voelen en dat het niet gek of raar is. Alles is oké in het moment.❤️   Toon jij je emoties?
🍁Hoe ga jij om met de seizoensveranderingen?🍁 De herfst is begonnen! De bomen verliezen hun bladeren, en dieren kiezen de weg om naar hun huis terug te keren. De herfst zie ik altijd als een tijd om naar binnen te keren. Tijd om voor jezelf te kiezen en zoals ik vanmorgen een mooi gesprek met iemand had, een tijd om zaadjes te planten die vervolgens weer gaan bloeien.🌻 Zelf vind ik de herfst altijd het mooiste seizoen! Ik geniet ervan om in de natuur te zijn, om ’s avonds de kaarsjes aan te steken, en ik geniet er dan van om een goed boek te lezen. Geregeld hoor ik ook, dat hoogsensitieve mensen, deze seizoensveranderingen lastig vinden. Als hoogsensitief persoon ben je gevoeliger voor depressies. En juist wanneer het eerder donker wordt, en later licht kan dat invloed hebben op je gemoedsstemming. Maar hierin heb ik geleerd dat je een keuze hebt. Tuurlijk, heb ik liever de zomer. Maar juist deze tijd kunnen we ook goed gebruiken, om naar binnen te keren. Weer even opnieuw te voelen, of dit is wat we willen. Of dit het pad is wat we willen bewandelen.  Ik heb hierin echt geleerd, dat het een keuze is, een keuze hoe jij met de veranderingen van de seizoenen omgaat. Een tijd van bezinning en een tijd van bewustwording. In plaats te verzetten tegen de stroming, mee te gaan met de stroming, dus ook met de seizoenen.😊 Voor mij heeft de herfst ook altijd een emotioneel randje, omdat ik weet dat mijn vader dit het mooiste seizoen vond. En elk jaar, dan probeer ik in het bos door zijn ogen te kijken en voel ik precies wat hij bedoelt. Waar geen woorden aan te pas hoeven te komen.❤️   Hoe ga jij om met seizoensveranderingen?